اساسی در نگهداری نفت در مخازن نفتی  و نقشی منفی در اکتشافات نفت دارد.

1- نقش مثبت :  می دانیم که نفت بر خلاف آب به سمت بالا حرکت  و مهاجرت می کند تا مکان مناسبی برای توقف و استراحت گیر بیاورد . نفت تا زمانی که مانعی جلوی آنرا نگیرد به حرکت خود ادامه می دهد و اگر هیچ مانعی نباشد به سطح رسیده و تبخیر می گردد و دیگر از آن نفت اثری باقی نمی ماند. سازند گچساران یکی از آن موانعی است که بر روی سنگ مخزن سازند آسماری نشسته است و مانع ادامه روند حرکت نفت شده و نفت را در خلل و فرج این سازند حبس می کند تا زمانی که بشر بتواند راهی برای بیرون کشیدن آن پیدا کند. به اینگونه سنگ ها در اصطلاح زمین شناسی پوش سنگ یا سنگ پوشش می گویند که کار پوشش و به زبانی قیراندود کردن (عایق کردن) سنگ مخزن نفتی را انجام می دهند .در میادین نفتی هر جا که به دلیلی این عایق وجود نداشته یا فرسایش یافته و از بین رفته است نفت هم از فرصت استفاده کرده و فرار کرده و دیگر اثری از آن نیست. این نقش سازند گچساران را به بازیگری  اساسی در نفت تبدیل کرده است که در نبود آن تاقدیس عقیم  و نفت بر بادرفته خواهد بود.

2- نقش منفی در اکتشافات لرزه نگاری نفت.

در اکتشافات لرزه نگاری نفت مقداری مواد منفجره در عمق چند متری زمین قرار می گیرد و با انفجار آن امواج تولید شده به عمق زمین رفته و بعد از برخورد با لایه های عمقی به سطح بر میگردند و ما می توانیم شناختی از عمق زمین به دست آوریم.

سازند گچی گچساران دو ویژگی دارد که مانع انتقال انرژی و امواج به عمق زمین می گردد اول اینکه این سازند با توجه به حالا پلاستیکی که گچ دارد انرژی تولید شده را به شدت جذب و مضمحل می کند و مانع انتقال امواج می گردد و ممانعت می کندتا انرژی و امواج به اعماق پایین تر برسند.

دوم اینکه این سازند به شدت قابل حل است و با حرکت آب از داخل آن به شدت حل می گردد و ایجاد غارهای کوچک و بزرگ می کند . این غارها خود عامل دیگری برای از بین رفتن انرزی و نرسیدن آن به لایه های عمقی هستند.

خلاصه هرچند این سازند در اصل ذخیره و نگهداری نفت نقشی اساسی دارد مانعی برای اکتشافات از روش لرزه نگاری است ولی بشر به هر صورت همیشه دنبال راه های جدید است و تا آخرین قطره نفت قابل استحصال را از عمق زمین بیرون خواهد کشید .